Obecnie największym moim celem jest, aby dobrze przygotować się do profesji wieczystej.
Inaczej mówiąc, aby potwierdzić swoje oddanie się Panu Bogu poprzez śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, aż do śmierci.
Wiem, że do tego może przygotować mnie tylko Pan Jezus.
I właśnie teraz jestem na tej drodze, gdzie Pan Jezus bada moje serce, sam je oczyszcza, przemienia i uświęca.
Można zadać sobie jednak pytanie, co mi daje wdzięczność?
W życiu doświadczamy wiele trudów, cierpień, chorób.... To fakt.
Wdzięczność nie sprawi, że one znikną. Ale może się zmienić nasze podejście do życia.
Do dzisiaj zostało mi to zdziwienie, jako pewnego rodzaju wyrzut: „ja nie potrafię tak głęboko przebaczać i kochać innych jak one”.
Nasze podporządkowanie się Chrystusowi dokonuje się zawsze, a nie raz na zawsze. Dokonuje się w naszym TERAZ.
